Zonas de Sirsi, Agumbe e Coorg
Nesta segunda parte da viaxe ímonos centrar na selva tropical, isto é chuvia case as 24 horas do día, calor, samesugas a cada paso, grandes masas forestais practicamente impenetrables e infraestructuras case inexistentes, sitios duros e por momentos extremos que porían a proba as nosas forzas e experiencia no campo.
Pero vaia xoias gardaba a selva india para nós, agora volas ensino!
Comezamos con Sirsi, onde nos aloxamos nun enorme edificio no medio da selva só para nós, iso sí, para ter electricidade tiñan que usar un xerador, o parecer as chuvias torrenciais deixáranos sen luz.
O sitio era moi fermoso pero durísimo, sobretodo polas chuvias constantes que nos poñían a proba tanto a nós coma os nosos equipos fotográficos. Polo día dabamos pequenas voltas ó redor do hostal ou paxareabamos e pola noite iamos na procura de hérpetos por diferentes roteiros da contorna.
Déixovos fotos dalgunhas das cousas que fomos atopando:
Unha mañán, entre treboada e treboada, fomos ata unha zona de rocha volcánica de cores avermelladas na procura da derradeira especie das "Big Four", a Echis carinatus, a máis pequena das catro. Os guías sabían ben onde nos levaban, xa que apenas con 10 minutos de busca apareceu o primeiro exemplar. Un adulto con cores moi contrastadas que se mimetizaba a perfección coa contorna volcánica de tons cobrizos e marróns.
A esta especie eu lle tiña especial gana, xa que en Marrocos tentara ver a unha prima súa a Echis leucogaster sen éxito. Desta especie impresiona tanto tamaño do ollo coma o comportamento que ten cando se sinte ameazada; enroscándose a vez que roza as súas escamas producindo un son forte, estridente e molesto tentando persuadir o posible agresor.
Tras Sirsi iamos ir a Tumkur pero por mor das chuvias torrenciais tivemos que cancelalo, un lugar con varias especies de ras endémicas, unha mágoa!
No seu lugar decidimos botar máis tempo en Agumbe, o sitio onde iamos estar máis inmersos na selva tropical, e tamen onde existe a mellor poboación de king cobra da India.
En Agumbe estivemos aloxados os catro días no Centro Kalinga para a Ecoloxía do Bosque Tropical, un espazo no que voluntarios e biólogos estudan a biodiversidade da selva que lles arrodea.
O tempo neste lugar parecía estar detido, xa que o único que viamos o noso redor era selva e chuvia, moita chuvia, son galego e de chover algo sabemos, pero nunca vin chover coma chove en Agumbe, sempre mollados e sen posibilidade de que a roupa secase pola alta humidade ambiental, os equipos fotográficos sufriron coma nunca, a miña cámara deixou de funcionar durante unhas 30 horas e se todo isto non fose suficiente as samesugas agardaban por nos a cada paso que dabamos fora da cabaña.
Un lugar hostil, non apto para tódolos públicos que a nós mesmos nos levou o límite, pero que o mesmo tempo tiña algo máxico, atrainte que nos facía exprimilo ata onde nos chegaban as forzas. Polo día, pero sobretodo á noite, botabamos horas e horas camiñando baixo a chuvia, enchoupados ata a médula e sacándonos samesugas cada dous pasos na procura dalgúns dos hérpetos máis incribles que vin na miña vida, déixovos fotos dalgunhas das especies que alí puidemos atopar.
Fermoso exemplar de Boiga thackerayi nun dos paseos nocturnos por Agumbe
Desfrutando dunha das primeiras Cecilias da miña vida, vaia anfibio máis extraño!
Durante a nosa estancia en Kalinga existiu en todo o momento a posibilidade real dunha chamada para facer un rescate dunha King Cobra Ophiophagus Hannah, a serpe velenosa máis grande do mundo, puidendo acadar os 6 metros longo, outra singularidade deste animal é que se alimenta exclusivamente doutras serpes, dahí lle ve o seu nome, tanto en latín Ophiophagus, literalmente comedora de serpes, coma o nome común Cobra Real ou King Cobra, a raíña ou rei das cobras e tamén das serpes.
Con todo isto que vos acabo de contar vos podedes imaxinar como nos puxemos cando o coordinador de Kalinga nos di que ten unha chamada por unha King Cobra nunha plantación preto do centro, estabamos eufóricos!
Desprazámonos ata o lugar dixerindo as emocións, o local sinalou o sitio onde se atopaba a serpe, un tobo no chan, e comezaron a cavar, así botaron uns 20 minutos, tratando de atoparlle a cabeza, logo dun tempo puxéronse a falar entre eles e finalmente o noso guía Yatín meteu a man espida no burato, moi mala sinal.
Vemos cunha desilusión total como saca do burato unha enorme serpe rata Ptyas mucosa de case 3 metros, un animal que en calquera outro contexto nos tería dado unha ledicia inmensa, pero non neste, chamárannos pola raíña das serpes e rematamos cunha serpe rata. Esfumáronse as opcións de ver unha King Cobra, vaia decepción!
Tras Agumbe partimos cara Coorg, outro hábitat selvático a unhas 6 horas en coche cara o sur, nesta zona iamos na procura de varias especies de anfibios difíciles de ver no resto da India.
Xa en Coorg puidemos desfrutar dunha zona de selva diferente, con moitos regos e regatos pequenos e medianos, algunhas casas soltas e grandes plantacións de café arrodeadas de inmensas árbores tropicais.
Ensínovos algunhas das fotos dos dous días que botamos alí:
Tras tantos días enchoupados, finalmente deixabamos a selva tropical atrás e iamos cara o Parque Nacional de Bandipur, unha zona moito máis seca e repleta de mamíferos
Déixovos tamén por quí o vídeo que fixen da 2º e da 3º parte da aventura na India, que coinciden con esta entrada do blog.
Por último, dicir que tódalas fotografías que aquí aparecen son feitas por min agás que se diga o contrario, có único fin de dar a coñecer a xeografía, fauna e flora que nos rodea, polo que agradecería a súa difusión. Se alguén está interesado no uso das imaxes pídovos que antes vos poñades en contacto comigo debido ao esforzo e o tempo investido.
Ningún comentario:
Publicar un comentario